Śmierć taty i drastyczny spadek dochodów nie pozwoliły na kontynuacje studiów. Zeszłam na ziemię, weszłam w szarą rzeczywistość….. Mijały lata….teraz, po tak długiej przerwie nie dam rady… …wszystko zapomniałam….nie, nie , przecież już nic nie umiem – myśli kotłowały się w głowie Zapisałam się na kurs plastyczny dla początkujących. Z podekscytowaniem wzięłam kartkę i ołówek. Mieliśmy namalować martwą naturę. – Pani skończyła szkołę plastyczną, od razu widać- usłyszałam głos nauczycielki za moimi plecami – to pani powinna uczyć innych ,a nie sama uczyć się. Te słowa były dla mnie jak balsam dla duszy. To nadal jest we mnie !!! ….czułam się taka szczęśliwa… A potem kolejne prace. obrazy olejne. W nich zatraciłam się do reszty.
Wyjazd do Norwegii , ciężka praca do późna i znów obrazy poszły w odstawkę.